Informujemy, że od 12 września 2018r. w naszym Przedszkolu funkcjonować będzie rejestrator ewidencji czasu pobytu dziecka w przedszkolu wraz z kartami zbliżeniowymi stanowiącymi własność przedszkola. Poniżej prezentujemy Regulamin, który po zmianie obowiązuje w naszej placówce.Regulamin został wprowadzony Zarządzeniem dyrektora przedszkola nr 12/2018 z 12.09.2018r.

Regulamin korzystania z elektronicznej ewidencji pobytu dziecka

przez rodziców/opiekunów prawnych

w Przedszkolu Samorządowym Nr 1 w Skawinie

§ 1

Postanowienia wstępne

1. System ewidencji pobytu dziecka zapewnia identyfikację dziecka i automatyczne rejestrowanie jego czasu pobytu w przedszkolu przy wykorzystaniu indywidualnych kart kodów paskowych oraz kart zbliżeniowych.
2. System nalicza opłaty za pobyt dziecka w przedszkolu zgodnie z Uchwałą nr XLIV/592/18 Rady Miejskiej w Skawinie z dnia 20 czerwca 2018 roku.
3. Za czas pobytu dziecka w przedszkolu rozumie się czas pozostawania dziecka pod opieką nauczycieli oraz innych upoważnionych osób.
4. Przypisany kod paskowy, jego numer oraz karta zbliżeniowa przypisane są na cały okres uczęszczania dziecka do przedszkola – wszystkie lata szkolne.
5. Karty kodów są przekazane w ilości 4 szt. dla każdego dziecka i stają się własnością Rodziców/opiekunów prawnych.
6. Przedszkole zapewnia każdemu dziecku jedną dyskietkę (kartę zbliżeniową) nieodpłatnie. Dyskietka (karta zbliżeniowa) ta stanowi własność przedszkola i pozostawiana ma być w przedszkolu.
7. Zgubienie nieodpłatnie otrzymanej dyskietki (karty zbliżeniowej) skutkuje koniecznością jej odkupienia w cenie 10 zł .
8. Rodzice potwierdzają podpisem odbiór kodów przypisanych dziecku, które obowiązują przez cały czas uczęszczania dziecka do Przedszkola Samorządowego Nr 1 w Skawinie.

§ 2

Przyprowadzanie i Odbieranie dziecka

1. Rodzice/opiekunowie prawni lub inne osoby przyprowadzające dziecko, niezwłocznie po wejściu dziecka do przedszkola, zobowiązani są do przyłożenia  karty kodu, karty zbliżeniowej ich dziecka do czytnika rejestrującego WEJŚCIE I WYJSCIE, lub wpisanie na klawiaturze przypisanego kodu numerycznego.

2. Po zbliżeniu karty do czytnika i zarejestrowaniu obecności swojego dziecka w przedszkolu, lub wpisaniu na klawiaturze przypisanego kodu numerycznego rodzice / opiekunowie prawni, kierują się do szatni.

3. Po przebraniu dziecka rodzice/opiekunowie prawni lub inne osoby oddają dziecko pod opiekę nauczyciela w sali lub w innym, wyznaczonym miejscu.

4. W przypadku przyprowadzenia dziecka do przedszkola i nieodbicia karty kodu i nie wpisania na klawiaturze przypisanego kodu numerycznego czas pobytu dziecka będzie naliczany od godz. 6.00.

5. W przypadku odbioru dziecka z przedszkola i nieodbicia karty, nie wpisania na klawiaturze przypisanego kodu numerycznego czas pobytu dziecka będzie naliczany do 17.00.

6. W przypadku braku karty w chwili wprowadzenia lub odbioru dziecka, braku kodu numerycznego do wpisania na klawiaturze rodzic(prawny opiekun) lub inna osoba upoważniona do odbioru dziecka zobowiązana jest powiadomić nauczyciela, lub dyżurującego pracownika i potwierdzić ten fakt własnoręcznym podpisem w odpowiednim zeszycie oddziału - Rejestrze pobytu dziecka w przedszkolu bez użycia karty.

7. W przypadku obecności dziecka w przedszkolu i nieodbicia karty zbliżeniowej przy wejściu i wyjściu, nie wpisania na klawiaturze przypisanego kodu numerycznego czas pobytu dziecka naliczany będzie od godz. 6.00 do godz. 17.00.

§ 3

Postanowienia końcowe

1. Niniejsze zasady obowiązują od dnia 12 września 2018 r.

2. Niniejsze zasady są dostępne na tablicy ogłoszeń w przedszkolu oraz na stronie internetowej przedszkola pod adresem https://przedszkolenr1.edupage.org

3. Rodzice/opiekunowie prawni zobowiązani są do zapoznania się z niniejszymi zasadami i ich stosowania oraz przekazania niezbędnych informacji na ich temat innym osobom upoważnionym do przyprowadzania i odbierania dziecka z przedszkola.

4. Informacji związanych z techniczną obsługą programu, naliczaniem opłat za pobyt, żywienie dziecka, udziela rodzicom/opiekunom prawnym dyrektor przedszkola lub inna wskazana przez niego osoba.

 

Zachęcamy Rodziców do zapoznania się z propozycjami zabaw z dziećmi, które można przeprowadzić w dowolnej chwili w domu, podróży, kolejce w poczekalni. Atutem tych zabaw jest: zacieśnienie więzi z rodzicem, miłe spędzenie czasu i rozwój dziecka a także... pokazanie dziecku, że nie tylko przed telewizorem czy też tabletem można spędzić spokojnie kilka chwil...

Wersja elektroniczna naszych propozycji dostępna jest tutaj: Mamo__Tato__Pobaw_sie_ze_mna_.doc

Rodzicu pamiętaj, że:

• Zabawa jako podstawowa aktywność dziecka kształtuje inicjatywność, przedsiębiorczość, świadomość i ekspresję kulturalną.

 

• Wspólna zabawa rodziców z dzieckiem jest potrzebna zarówno dziecku, jak i rodzicom:

              - dziecku - ponieważ wspomaga jego rozwój,

              - rodzicom - ponieważ dostarcza wielu informacji na temat rozwoju dziecka,

                i także wspomaga ich rozwój.

 

• Żeby zabawa mogła naprawdę wpłynąć na rozwój Waszego dziecka, nie wystarczy samo udostępnianie zabawek ale jest potrzebna obecność rodziców w zabawie.

 

• To rodzice stwarzają dziecku poczucie bezpieczeństwa, dostarczają coraz to nowych bodźców, uczą, jak się bawić, stanowią wzór do naśladowania.

 

• Wspólna zabawa z dzieckiem wzmacnia więź pomiędzy rodzicami a dzieckiem a wygospodarowany  czas na wspólną zabawę z dzieckiem to czas przygotowania małego człowieka do dorosłego życia.

 

„Mamo! Tato! Pobaw się ze mną!”

Czyli pomysły na zabawę z dzieckiem w różnych sytuacjach

1. Gdy masz coś do zrobienia w domu

„Szukanie skarbów”

Chowasz przed dzieckiem skarb, później ono robi to samo dla ciebie. Kiedy malec szuka – ty sprzątasz, zmywasz, ścierasz. Oczywiście raz na jakiś czas rzucasz pomocniczym hasłem. W drugiej wersji, czyli gdy to ty szukasz – przy okazji „ogarniasz” poszczególne pokoje. Dla wiarygodności warto  co jakiś czas krzyknąć: „Ojej, tu też nie ma i tutaj…”

2. Gdy chcesz zając się „nic nie robieniem”

Zabawa w „ciepło – zimno”

Zabawa jest bardzo prosta: leniuchując na kanapie odpoczywasz a dziecko ma zajęcie szukając po pokoju, w którym przebywacie  jakiejś rzeczy. Ułatwisz dziecku zadanie mówiąc „ciepło” lub „zimno”. Gdy chcesz wydłużyć grę wprowadź system nagród : np. chrupki kukurydziane…

Zabawa w szpital

Podczas gdy odpoczywamy na dywanie lub kanapie i narzekamy  na „Bolącą głowę” nasz mały doktor nas bada, leczy, a my… oczywiście odpoczywamy, bo przecież jesteśmy ciężko chorzy!

Fryzjerka/kosmetyczka

To wersja „szpitala” dla odważnych. Daj dziecku kolorowe kosmetyki albo szczotki i klamerki. Powiedz, że jesteś klientem salonu kosmetycznego lub fryzjerskiego i ciesz się leżeniem oraz przyjemnym dotykiem rączek swojego dziecka  na swojej głowie lub twarzy. Przygotuj się na późniejszy szok, ale pamiętaj – przecież wszystko da się rozczesać i zmyć.

Zabawa w zgaduj zgadula!

To zabawa dla nieco starszych dzieci. Wymyślacie sobie kategorię, np. „zwierzęta”. Dziecko zadaje ci pytania np. „czy to ma rogi?”, które w końcu naprowadzą je na dobrą drogę. Już sam fizyczny odpoczynek będzie dla ciebie przyjemny.

„Przynieś mi coś…”

Odpoczywasz wygodnie ale dajesz dziecku zadanie, mówiąc np. „Twoje zadanie to znalezienie czegoś małego i czerwonego”. Jeśli masz w domu małego uparciucha, to czasem może to oznaczać dla ciebie nawet dziesięć minut spokoju ;-).

3. Gdy nie masz pomysłu na deszczowy dzień w czasie ferii czy wakacji

Gdy planszowe

Należy zacząć grę od najprostszej ( np. grzybobranie albo chińczyk) pamiętając by dopasować grę do wieku swojej pociechy. Jeśli ma cztery lata prosta gra typu: „ile wyrzucisz, tyle posuwasz się do przodu”, zda egzamin. Z czasem możesz dodawać różne warianty – np. pierwszy rusza ten, kto wyrzuci „szóstkę”. Aby podarować przy okazji malcowi nieco ruchu, umówcie się, że kto przegra, ten np. rozdaje sztućce do posiłku lub drapie wygranego po plecach… później przyjdzie czas na bardziej skomplikowane w zasadach gry.

Kalambury

To świetna zabawa – o ile z początku jest bardzo nużąca ale później się rozkręca. Powinniśmy zacząć od prostych pomysłów żeby zaobserwować jak radzi sobie dziecko. Dobrze byłoby wciągnąć do zabawy kogoś trzeciego także dorosłego. Oglądanie jego wyczynów poprawi nam humor.  

Monetą do ściany.

To świetna zabawa dla rodziców, których rozbudza rywalizacja. Wystarczy moneta, zasady są proste – pstrykaniem palców lub energicznym ruchem ręki popychacie ją w stronę ściany czy innej przeszkody. Czyja moneta będzie bliżej, ten wygrywa. Dobrze byłoby nie zakończyć zabawy na jednej rundzie.

 Prawda czy fałsz

Zabawa polega na wychwytywaniu przez dziecko fałszywych zdań i ich korygowaniu. Np. Ludzie chodzą na rękach i myją się w soku pomarańczowym.– prawda czy fałsz?

Żaby odlatują do ciepłych krajów. – prawda czy fałsz?  Korygowanie przez dziecko fałszywych wypowiedzi na pewno spowoduje u niego wiele radości.

Zabawa w skojarzenia

Należy zacząć zabawę z dzieckiem mówiąc dowolne słowo, np. „słońce”. Następnie dziecko mówi słowo kojarzące się z tym, co powiedział rodzic, np. „gorąco”. Z kolei dorosły szuka skojarzenia do słowa wymyślonego przez dziecko. I tak na zmianę..

 

4. Gdy musisz załatwić coś w przychodni albo w urzędzie:

Zaczarowany woreczek

Weź ze sobą woreczek, w którym ukryjesz różne przedmioty. Dziecko za pomocą dotyku będzie musiało zgadnąć, co znajduje się w woreczku.

Łamigłówki, labirynty i inne „kreśladła”

Zabierz ze sobą proste łamigłówki, labirynty lub krzyżówki (w zależności od wieku dziecka) i wręcz mu podczas oczekiwania na wizytę. Pomóż mu w rozwiązywaniu obrazkowych zadań.

5. Gdy czeka was dłuższa podróż środkami lokomocji

Znajdź przedmiot
Zaproponuj dziecku znalezienie czegoś w pojeździe lub za oknem, co jest np. koliste, kwadratowe, czerwone, niebieskie,  duże, małe, itp. Ta zabawa rozwija spostrzegawczość wzrokową dziecka.

Szpieg
Stwórz przed wyjazdem listę 10 rzeczy, które prawdopodobnie zobaczycie na trasie, np. światła, skrzyżowanie, taksówkę itp. Kto pierwszy zauważy daną rzecz, ten lepszy!

Zamknij oczy!
Przygotuj pudełko, woreczek lub torbę  z różnymi przedmiotami i pozwól dziecku wylosować jeden z nich.  Nie może podglądać podczas losowania. Za pomocą wyłącznie dotyku, ewentualnie zapachu, ma rozpoznać co to za przedmiot i do czego może służyć.

Łańcuszek

Wymyślanie słów na ostatnią głoskę wyrazu. Ty mówisz: np. sok-dziecko ma wymyślić wyraz na k, a ty z kolei wymyślisz na ostatnią głoskę wyrazu wypowiedzianego przez dziecko itd.(wyrazy nie powinny się powtarzać).

Pleckowe zgadywanki

Rysowanie palcem na plecach np. cyfry, litery w dalszej kolejności liter tworzących wyrazy. Osoba na której plecach jest rysowane odgaduje co to jest za litera cyfra, lub wyraz.

 

Dom, w którym jest książka, jest przybytkiem słońca,
a dom, w którym jej nie ma - to czarny kryminał.
                                                           

                                                Kornel Makuszyński

 

Zachęcamy do czytania dzieciom książek ! 

                                                              http://www.rodzinneczytanie.pl/aktualnosci-home

 

Złota lista KSIĄŻEK POLECANYCH - Cała Polska Czyta Dzieciom: http://calapolskaczytadzieciom.pl/ckfinder_pliki/files/zlota_lista/Złota%20Lista%20%2B%20lista%20dla%20rodziców%20na%20www%205.04.16(1).pdf

 

Książka jest czymś ważnym i wyjątkowym w życiu człowieka. Każdy z nas ma z pewnością swoją ulubioną książkę, którą dobrze pamięta i wspomina. Wspomina też - być może – osoby, które kiedyś czytały i wprowadzały nas w świat książki.

Nasze przedszkolaki codziennie o stałej porze dnia ( przed lub po obiedzie)  zabierane są w niezwykły świat baśni i bajek. Jest to czas wyjątkowy nie tylko dla dzieci ale i dla nauczycieli. Dzięki tym chwilom możemy się bliżej poznać, porozmawiać, pomyśleć. Zachęcamy do czytania dzieciom rodziców, dziadków, starsze rodzeństwo i wiele innych osób.

Czytający rodzice dość powszechnie popełniają błąd, gdy wraz z rozpoczęciem nauki dziecka w szkole, przestają mu głośno czytać. Najczęściej  kierują się przekonaniem, że gdy dziecko nauczy się czytać, powinno to robić samodzielnie, bo tylko wtedy opanuje płynne czytanie. Tak jednak nie jest. Dla większości dzieci opanowanie techniki czytania to dość duże wyzwanie. Zanim zaczną dobrze czytać  muszą włożyć w to wiele wysiłku.

W tym czasie dzieci pracują na bardzo prostych tekstach, które najczęściej nie są  ciekawe, inspirujące i rozbudzające wyobraźnię.

Niestety, dla wielu dzieci nauka czytania kojarzy się także z dużym stresem, zwłaszcza, gdy nauczyciel ocenia postępy przy całej klasie. Prawdopodobnie jest niewielu sześcio-, siedmiolatków, którzy samodzielnie są w stanie przeczytać np.

„ Opowieści z Narnii”, ale prawie wszyscy mogą bez trudu ich wysłuchać! Wysłuchać i oczywiście zrozumieć całe bogactwo tekstu. Jeszcze przez kilka lat ta różnica pomiędzy  złożonością tekstu samodzielnie czytanego, a tekstu, którego dziecko może słuchać jest bardzo duża.

A to znaczy, że przestając dziecku głośno czytać w początkach nauki szkolnej, pozbawiamy je wielkiej szansy na rozwój języka i umiejętności rozumienia świata.

Szkoła jest także miejscem, gdzie paradoksalnie, trudno polubić czytanie. Wspomniane już proste teksty  raczej nudzą niż wywołują pozytywne emocje. Choć nauczyciele mają pewną swobodę w doborze lektur, zbyt często bazują na książkach

„ sprawdzonych”, które w kanonie tkwią od kilkudziesięciu lat, w żaden sposób nie przystając do współczesnego języka i współczesnych realiów. Nie chodzi tu oczywiście o całkowite eliminowanie klasyki, ale warto się zastanowić na ile taki, a nie inny dobór lektur szkolnych zachęca do czytania w ogóle. Być może buduje raczej  silne i jednoznaczne skojarzenie czytania z obowiązkiem i nudą.

Dlatego, gdy dziecko idzie do szkoły, warto czytać mu nadal. Dopasowywać lekturę do upodobań małego słuchacza, tak, by czytanie było odczuwane jako przyjemność i prawdziwa przygoda. Poznając kolejne książki, dziecko ma szansę na większy sukces w szkole. Duży zasób słownictwa, umiejętność myślenia i wypowiadania się, większa wiedza o świecie – to atuty, które trudno przecenić.

Kryteria wyboru książek do głośnego czytania dzieciom

Czy ważne jest, co czytamy dzieciom? Tak, gdyż przy pomocy książek „wyposażamy” ich umysły i serca – wpływamy na ich język i wiedzę, postrzeganie świata, rozwój zainteresowań, postawy i system wartości. Od nas - rodziców i nauczycieli - zależy, czy znajdą się tam śmieci, czy stworzymy piękne, bogate, harmonijne i ponadczasowe „wnętrze”. Pomocne może się okazać pytanie, czy książka spełnia kryteria wyboru dobrych książek do czytania dzieciom. 

Kryteria zastosowane  przy polecaniu książek do głośnego czytania dzieciom, służą z jednej strony podnoszeniu ogólnego poziomu kultury i wiedzy, z drugiej zaś ochronie i wspieraniu zdrowia emocjonalnego dziecka.
Proponujemy, by do głośnego czytania dzieciom wybierać książki:

• skierowane do dziecka i ciekawe dla niego
• sensowne - o czymś istotnym dla dziecka, objaśniające mu świat, rozwijająca ważną cechę bądź umiejętność np. empatię, takt, poczucie humoru
• napisane lub tłumaczone poprawną i ładną polszczyzną
• dostosowane do wieku i wrażliwości dziecka, nie wzbudzające lęków i niepokoju
• uczące myślenia oraz radzenia sobie z trudnymi uczuciami i sytuacjami
• przynoszące wiedzę i/lub rozrywkę na wysokim poziomie
• niosące pozytywny przekaz moralny, promujące wzorce właściwych postaw i zachowań, niosące przesłanie szacunku wobec dziecka, innych ludzi, zwierząt, przyrody, kraju, dobrych tradycji, uznanych norm społecznych, sprawiedliwego prawa
• rozwijające wrażliwość estetyczną
• kształtujące postawę optymizmu i wiary w siebie oraz pozytywne nastawienie do świata
• unikające stereotypów związanych z płcią, rasą, narodowością, kulturą etc., nawet jeśli podane są w „niewinnej” lub humorystycznej formie
• unikające antywzorców np. przykładów, że zachowania naganne wiodą do sukcesu 

Dzieci potrzebują jasnego przekazu moralnego, co jest dobre, a co złe. Jeśli lektura pozostawia tu wątpliwości, zawsze warto z nimi rozmawiać o właściwych postawach i wyborach - takich, które nie ranią innych i służą dobru ogólnemu.

Przede wszystkim zwróćmy uwagę, czy książka dostosowana jest do wieku, stopnia dojrzałości emocjonalnej i wrażliwości dziecka. Nie wzbudzajmy w dzieciach strachu i napięć. Rozrywka nie jest warta trwających czasem latami lęków i fobii. Jednocześnie jednak pamiętajmy, że gdy czytamy dziecku i odpowiadamy na jego pytania, może zrozumieć ono teksty „dojrzalsze”, przeznaczone dla dzieci starszych nawet o dwa, trzy lata.

I jeszcze jedno – tak jak sprawdzamy smak i temperaturę potraw, które serwujemy dzieciom, zapoznawajmy się z książką przed przeczytaniem jej dziecku. Czujmy się osobiście odpowiedzialni za to, co czytamy naszym dzieciom.

Kryteria wyboru książek do głośnego czytania dzieciom zostały opracowane przez Fundację „ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom”, inicjatora kampanii "Cała Polska czyta dzieciom".